شوک آنلاین: خراسان رضوی یک روانشناس بالینی با اشاره به مفهوم گرسنگی پدر گفت: گرسنگی پدر به این معناست که همانطور که ما نیازهایی مانند گرسنگی عاطفی، روحی و جسمی داریم، گرسنگی پدر نیز داریم.
سپیده مشایخی، درگفتوگو با ایسنا در خصوص نقش پدر در خانواده اظهار کرد: درگذشته نقش پدر تهیه پوشاک، خوراک و مسکن برای خانواده بوده است. پدرها در قدیم از نقش خود به عنوان حمایتگر آگاهی نداشتهاند و آن غیرت مردانه آنها بوده که بیشتر وجود داشته است. اکنون با توجه به علم روانشناسی و آگاهیهایی که خانوادهها کسب نمودهاند تغییرات زیادی در کانون خانواده ایجاد شده است.
وی افزود: در حال حاضر پدران صددرصد میدانند که چگونه با فرزند رابطه برقرار کنند. ناراحتی، هیجانات و احساسات فرزند خود را میشناسند به اصطلاح پدرها، پدرهای خانهایتر شدهاند و تنها نقش نانآوری ندارند و این امر در طبقات مختلف جامعه به شکلهای متفاوتی خود را نشان داده است.
این روانشناس بالینی بیان کرد: طبق پژوهشهای انجام شده، پدرهای قدیم با فرزندان خود دیالوگ زیادی برقرار نمیکردند و برعکس درحال حاضر صمیمیت بین پدر و فرزند بیشتر شده است و به راحتی نیازهای خود را به یکدیگر میگویند. مسئولیت پدران در قبال فرزند از نظر عاطفی و همچنین در دسترس بودن در رشد فرزند تاثیر چشمگیری دارد.
نقش پدران در اعتماد به نفس فرزندان
مشایخی عنوان کرد: طبق تحقیقات انجام شده پدرانی که بُعد عاطفی فرزند را در نظر میگیرند و با آن دخیل میشوند و احساسات او را میشناسد، کودکانی را پرورش میدهند که اعتمادبهنفس بالایی دارند. البته باور عموم بر این بوده است که بُعد عاطفی فرزندپروری برعهده مادر و تامین مالی برعهده پدر است. اکنون این دیدگاه وجود ندارد، مادران نیز در بُعد مالی کمکدهنده هستند.
وی تاکید کرد: هافبن میگوید پدر آنقدر میتواند در تربیت فرزند تاثیرگذار باشد که بُعدخودکنترلی،کفایتمندی و نیاز به امنیت کودک را ارضاء کند. این مسائل را مادر به تنهایی نمیتواند در فرزند پرورش دهد. همچنین او توصیه میکند پدران در فرزندپروری دو بُعد را در نظر داشته باشند؛ این دو بعد شامل این است که ابتدا پدران فرآیند رشد وفرزندپروری را برعهده مادر نگذارند و سپس از فشار و کنترل بیش از حد خودداری کنند، زیرا در این شرایط خودکنترلی به دگرگونکنترلی تبدیل میشود و این بدان معنا است که پدر به جای آنکه به فرزند خود آموزش درست را بدهد تا هیجانات و مسئولیت را کنترل و تصمیمگیری درست را انجام دهد به جای آن خود پدر در همه این موارد تصمیم گیرنده میشود. این امر سبب میشود اعتماد به نفس فرزند کاهش یابد.
مشایخی گفت: اگر به تاریخ بشر نگاه کنیم بخش زیادی از فرزندپروری برعهده مادر بوده است، او وظیفه ماندن در خانه و رسیدگی به امور فرزندان را داشته و پدر باید بیرون از خانه میبوده. این موارد دلایل زیست اجتماعی و روانشناختی داشته است. اکنون پدر و مادر تلاش میکنند نقشهای یکدیگر را درک کنند، پدران بیشتر دوست دارند عضو اجتماعی باشند، به همین دلیل نمیتوانیم نقش پدر را در فرزندپروری غلیظ کنیم. اکنون که آنها مقداری از مسئولیت مادر را قبول میکنند انتخاب آنها نیست، بلکه به دلیل آگاهیای است که از نقش مادر پیدا کردهاند و سعی میکنند کمکدهنده باشند و فشارهای مادر را کم کنند.
این روانشناس بالینی ادامه داد: از سال ۲۰۰۰ شاهد پخش تصاویری از پدران در رسانه بودیم مبنی برآنکه از فرزندان خود حمایت میکردند و در کارهایی مانند تعویض پوشک و امور خانهداری به همسر خود کمک میکردند. در واقع رسانهها تصاویری از رابطه پدر و فرزند را نشان میدادند و این امر سبب شد آگاهی خانوادهها بیشتر شود و از این تصاویر الگو بگیرند.
مشایخی افزود: در کتابها نقشهای کلیشهای از پدران توصیف میشد و مردها به این سمت ترغیب میشدند که نقش سنتی و کلیشهای یک پدر به فرزند کمکدهنده است،اما خوشبختانه پدران امروزی فهمیدهاند که با وجود سخت بودن و دوست نداشتن این نقشها برای کمک به مادر باید این کارها را انجام دهند.